Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

Καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με πετιμέζι & κλήρωση «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"»

Όσο ακόμη υπάρχουν όψιμες μελιτζάνες του φθινοπώρου, προτείνω καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με πετιμέζι, μια συνταγή από το βιβλίο «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"» του Ανδρέα Λαγού από τις Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική!  


"Αν δώσεις ζωή στη συνταγή, σου τη δίνει πίσω. Το φαγητό είναι εποχή, είναι αγάπη, είναι χαρά. Το έμαθα από παιδί και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας". 

Αυτά τα πολύ όμορφα λόγια, γεμάτα ειλικρίνεια και ζεστασιά, αναφέρει ο Ανδρέας Λαγός στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"»! Ο ίδιος βέβαια θεωρεί τον εαυτό του nomad chef, καθώς αγαπά να αναδεικνύει κοσμοπολίτικα πιάτα της Μεσογειακής κουζίνας! Γεννημένος στη Σάμο, έμαθε να μαγειρεύει από πολύ μικρή ηλικία αξιοποιώντας αγνά υλικά του τόπου του αλλά και όλης της Ελλάδας, ενώ στις αποσκευές του φέρει πολύτιμες αναμνήσεις και βιώματα από περασμένες εποχές που τον καθόρισαν ως άνθρωπο και ως σεφ! Κοινός παρονομαστής όλων αυτών των εμπειριών η οικογένεια! Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να εξελιχθεί διαφορετικά, όταν οι οικογενειακές του στιγμές, σε έναν τόπο ευλογημένο, όπως η Σάμος, εμπεριέχουν οπωσδήποτε συνταγές, γεύσεις και μυρωδιές που διατηρούνται αναλλοίωτες μέσα στο πέρασμα των χρόνων; 


Το βιβλίο «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"» περιλαμβάνει 90 οικογενειακά και τοπικά μαγειρέματα που χωρίζονται ανά εποχή, πρώτα τα φαγητά και έπειτα τα επιδόρπια, ξεκινώντας από το φθινόπωρο! Όλες οι συνταγές του βιβλίου φέρουν έντονα το οικογενειακό και παραδοσιακό στοιχείο, θυμίζοντας με άλλα λόγια αυτό που ονομάζουμε τα τελευταία χρόνια comfort food, δηλαδή το "μαμαδίστικο" φαγητό, που μας προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα και νοσταλγία! Οι περισσότερες γεύσεις που παρουσιάζονται, για να πετύχουν, προϋποθέτουν πρώτα από όλα αγάπη, ενώ το αγαπημένο του φαγητό είναι «αυτό που ξαφνιάζει και φέρνει χαμόγελο»!


Ανάμεσα στις συνταγές του βιβλίου «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"» εντόπισα αρκετές αγαπημένες μου και πολλές άλλες που με εξέπληξαν ευχάριστα, καθώς εξελίσσουν παραδοσιακές γεύσεις, όπως Μπακλαβάς παστέλι, Ινδοκαρυδόπιτα με ούζο, Μήλα ψητά με κόκκινο κρασί, Λουκουμάδες με πατάτα, Παπουτσάκια με γιαούρτι, Αλλιώτικος μουσακάς στο τηγάνι, κ.α.


Και προσπαθώντας να επιλέξω μία συνταγή να παρουσιάσω για τις ανάγκες αυτής της ανάρτησης, αμφιταλαντεύτηκα πολύ ανάμεσα στα "Μήλα ψητά με κόκκινο κρασί" και στην "Καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με πετιμέζι", αλλά τελικά επικράτησε η μελιτζανοσαλάτα για αρκετούς λόγους, που αναφέρω ευθύς παρακάτω!


Η αλήθεια είναι ότι έχω μια σχέση μίσους και πάθους με τη μελιτζανοσαλάτα! Στην παιδική μου ηλικία δεν συμπαθούσα καθόλου τις μελιτζάνες, πόσο μάλλον τη μελιτζανοσαλάτα! Είχα δοκιμάσει μόνο μία φορά, βρήκα τη γεύση της αδιάφορη και έκτοτε δεν επιχείρησα να δοκιμάσω πάλι! Στα φοιτητικά μου όμως χρόνια άρχισα να βλέπω με άλλο μάτι τη μελιτζανοσαλάτα χάρη σε ένα εντελώς τυχαίο και ασήμαντο γεγονός! Είχαμε πάει με το τμήμα Αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο εκδρομή στην υπέροχη Καστοριά και καθίσαμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο δίπλα ακριβώς στη μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας. Μάλιστα από όσο θυμάμαι, τότε πρέπει να ήταν το μοναδικό εστιατόριο που υπήρχε εκεί δίπλα! Το λοιπόν στην παρέα μας ήταν και πρωτοετείς φοιτήτριες, μία εκ των οποίων παρήγγειλε φέτα και μελιτζανοσαλάτα μαζί με το κυρίως πιάτο που επέλεξε! Και χαρακτηριστικά έλεγε ότι τα λατρεύει και τα δύο, και μας προέτρεψε να δοκιμάσουμε! Και επιχείρησα μετά από πολλά χρόνια να ξαναδοκιμάσω μελιτζανοσαλάτα! Και μου άρεσε! Πολύ!  


Και από τότε τα καλοκαίρια άρχισα να ζητάω από τη μητέρα μου να φτιάχνουμε μελιτζανοσαλάταΕκτός από το ψήσιμο στα κάρβουνα, που το αναλαμβάνει πάντα ο πατέρας μου, όλα τα υπόλοιπα στάδια της παρασκευής της μελιτζανοσαλάτας, τα εκτελώ μόνη μου, καθώς λατρεύω το χτύπημα των υλικών στο μούλτι, κι η συγκεκριμένη σαλάτα γίνεται πολύ αέρινη και λαχταριστή με αυτόν τον τρόπο! Έχω ακούσει ότι αρκετοί προτιμούν απλώς να κόβουν την ψημένη μελιτζάνα με το μαχαίρι σε κομμάτια ή να την πιέζουν με το πιρούνι, ενώ στη συνέχεια προσθέτουν και τα υπόλοιπα υλικά, αλλά αυτές οι εκδοχές της μελιτζανοσαλάτας οπτικά χάνουν πολύ, αφού, όπως λέει ο σοφός λαός, πρώτα χορταίνει το μάτι! Βέβαια γούστα είναι αυτά, οπότε δεν επιμένω! 


Όταν λοιπόν ξεφύλλισα το βιβλίο «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"» του Ανδρέα Λαγού και έπεσα πάνω στη συνταγή της καπνιστής μελιτζανοσαλάτας με πετιμέζι, άναψε μια λάμπα μέσα μου! Και σκέφτηκα "Γιατί, όχι; Ας τη δοκιμάσουμε!". Και έπεισα τον πατέρα μου να ψήσει μελιτζάνες στα κάρβουνα μαζί με τα υπόλοιπα καλούδια που ετοίμασε για εμάς μια Κυριακή στο εξοχικό! Ήδη από μέρες είχα συγκεντρώσει όλα τα απαιτούμενα υλικά της συνταγής, που συνήθως δεν βρίσκουμε εύκολα στο εξοχικό, όπως πετιμέζι, ταχίνι και καρύδια! Και μετά το υπέροχο ψήσιμο του πατέρα μου, ανέλαβα όλα τα υπόλοιπα! Και το αποτέλεσμα ήταν πάνω από τα αναμενόμενα και πολύ ενδιαφέρον! Αέρινη υφή σε κοντράστ με τα κομματάκια από τα τριμμένα καρύδια, υπέροχη γεύση και γαργαλιστική αίσθηση στη γλώσσα, χάρη στο λεμόνι, το ξίδι, το σκόρδο, το κύμινο, το κόλιανδρο, το μπούκοβο, το φρέσκο κρεμμυδάκι και τον μαϊντανό! Ήταν μια εντελώς διαφορετική εκδοχή της απλής μελιτζανοσαλάτας, που συνηθίζαμε να φτιάχνουμε τόσα χρόνια, αλλά ταυτόχρονα τόσο κοντά στις γεύσεις που προτιμάμε, που δεν μας ξένισε καθόλου παρά τα αρκετά υλικά που περιέχει!  


Καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με πετιμέζι

Μερίδες: 6 / χρόνος προετοιμασίας: μία ώρα και 5' / συνολικός χρόνος: μιάμιση ώρα

Υλικά:
5 μελιτζάνες φλάσκες
χυμό λεμονιού
2 σκελίδες σκόρδο
100 γρ. ελαιόλαδο
2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα σε λεπτές φέτες
100 γρ. ταχίνι
2 κουτ. σούπας ξίδι
αλάτι - πιπέρι φρεσκοτριμμένο
1/2 κουτ. γλυκού μπούκοβο
1/2 κουτ. γλυκού κύμινο σε σκόνη
1 κουτ. σούπας κόλιαντρο ξερό σπασμένο
1/2 ματσάκι μαϊντανό (μόνο φύλλα)
200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
πετιμέζι
καρύδια χοντροκομμένα 

Εκτέλεση:

Ψήνω τις μελιτζάνες στα κάρβουνα, αφού πρώτα τις τρυπήσω με πιρούνι, μέχρι να μαυρίσουν και να φαίνεται καμμένη η φλούδα.
Αφήνω τις μελιτζάνες για λίγο να κρυώσουν, τις ανοίγω και παίρνω τη σάρκα τους, την ραντίζω με χυμό λεμονιού για να μην μαυρίσει και την αφήνω σε σουρωτήρι για 1 ώρα τουλάχιστον, ώστε να φύγουν τα περιττά υγρά.
Λιώνω το σκόρδο στο γουδί μαζί με 1-2 κουτ. σούπας ελαιόλαδο.
Ρίχνω μέσα σε μπολ τη σάρκα από τις μελιτζάνες.
Προσθέτω το λιωμένο σκόρδο, το υπόλοιπο ελαιόλαδο, τα φρέσκα κρεμμυδάκια, το ταχίνι, το ξίδι, αλάτι - πιπέρι, το μπούκοβο, το κύμινο, τον κόλιαντρο, μαϊντανό και το γιαούρτι. 
Ανακατεύω απαλά με κουτάλι, ώσπου να ενωθούν καλά τα υλικά.
Σερβίρω τη μελιτζανοσαλάτα περιχυμένη με πετιμέζι και πασπαλισμένη με χοντροκομμένα καρύδια και λίγα φύλλα μαϊντανού.
Απλώνω τη μελιτζανοσαλάτα σε φρυγανισμένο ψωμί.


Σημ.: Οι μελιτζάνες «καπνίζονται» και στο γκαζάκι ή ακόμη και στο μάτι της κουζίνας με λίγο αλουμινόχαρτο από κάτω. Να μη μαυρίσουν μόνο κατά το «κάπνισμα», αλλά να πιουν και όλα τα υγρά τους."

Καλή όρεξη!


Συνταγή: Οι γεύσεις που μεγαλώσαμε, Ανδρέας Λαγός, Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, Αθήνα 2013, Παρούσα έκδοση 2016, σελ. 162.


Πάρτε μέρος στην κλήρωση για 1 αντίτυπο του βιβλίου «Οι γεύσεις "που μεγαλώσαμε"» στον λογαριασμό μου στο Instagram κάνοντας κλικ εδώ!

(*Λόγω GDPR περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, πλέον οι διαγωνισμοί μου θα διεξάγονται αποκλειστικά στους λογαριασμούς μου στο Facebook και στο Instagram! Ακολουθήστε με και εκεί, για να συμμετέχετε! Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση!)


Και μην ξεχνάτε:
Ακολουθήστε με σε Facebook και Instagram, για να μη χάνετε κανένα νέο post!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου